ośrodków ciągłych
Encyklopedia PWN
telewizja
dział telekomunikacji zajmujący się przetwarzaniem obrazów scen ruchomych (z natury lub uprzednio zarejestrowanych na taśmie magnet.) na sygnały elektr., tzw. sygnały wizyjne, ich przesyłaniem łączami telekomunik. oraz odtwarzaniem w miejscu odbioru;
[gr. tḗle ‘daleko’, łac. visio ‘widzenie’],
załamanie fali, refrakcja fali,
zmiana kierunku rozchodzenia się fali (elektromagnetycznych, akustycznych) przy przejściu przez granicę 2 ośrodków, a także w ośrodku jednorodnym, w którym prędkość fali zmienia się w sposób ciągły, np. wskutek różnic gęstości lub właściwości elektrycznych ośrodka.
urządzenie do przyspieszania naładowanych mikrocząstek, czyli do nadawania im wielkich energii kinetycznych.
bibliologia
nauka o książce, księgoznawstwo, dyscyplina humanist., której przedmiotem jest książka jako obiekt materialny i środek przekazu myśli ludzkiej.
[gr. biblíon ‘książka’, lógos ‘słowo’,‘nauka’],
cywilizacja
poziom rozwoju osiągnięty przez społeczeństwo w danej epoce historycznej
[łac. civilis],
